ادوارد لی (تد) ثورندایک به عنوان پدر روان‌شناسی تربیتی نوین شناخته می‌شود. ثرندایک یکی از تأثیرگذارترین روان‌شناسان نیمه اول قرن بیستم بوده و قانون اثر او در یادگیری رفتار انسان نیز بسیار معروف است. برای یادبود این چهره‌ی نامداری قرن بیستم، انجمن روان‌شناسی آمریکا جایزه‌ای به کسانی که زندگی حرفه‌ایشان را در جهت گسترش روان‌شناسی تریبتی صرف کرده‌اند اهدا می‌کند. در این لینک کمی توضیح در مورد این جایزه داده شده و در این لینک نیز فهرست افرادی که این جایزه به آن‌ها اعطا شده (از سال 1964) قابل دسترس است. بدون شک این افراد تأثیرگذارترین روان‌شناسان تربیتی معاصر هستند. در میان آن‌ها نام‌های آشنایی مثل زیبرمن، گیل، برلاینر، آزوبل، گلاسر .... دیده می‌شوند.

شما باید کودکان خود را در کارها شریک کنید.یکی از بهترین روشهای آموزشی و تخلیه انرژی بچه ها و جهت دهی کودکان، مشارکت دادن آنها در کارهاست. کودک تا مدتها از کارهایی که انجام می دهید الگو می گیرد و آنها را تقلید می کند و می آموزد؛ پس با او همراه شوید و فقط دستور ندهید یا فقط به راهنمایی کردن کودک از طریق زبان نپردازید

بلکه حین انجام کار فعالیت درست را به او آموزش دهید. به طور مثال : فرزند شما حاضر نیست اسباب بازی هایش را از وسط اتاق جمع کند، به او نگویید زود جمع کن چون بلافاصله می گوید نمی توانم، زیاد است ، بلد نیستم. به او بگوئید: هرکس زودتر این اسباب بازی ها را جمع کند برنده می شود.

بسته به فرزند خود، هرچند وقت یکبار از ترفند زمان دادن استفاده کنید. این راهکار را از 18 ماهگی آغاز کنید. با این ترفند شاید کودک بتواند خودش تا حدی بهانه گیری هایش را کنترل کند. زمان دادن به کودکان به ویژه زمانی که کج خلقی کودکان بالاست و دیگر روش ها پاسخگو نیستند، جواب می دهد.

کودک را در مکانی ساکت و خسته کننده برای مدت زمان کوتاهی (یک دقیقه برای هر سال از عمرش) بگذارید. این مساله کمک می کند تا کودک خودش را آرام کند.به او توضیح دهید که چه کاری می کنید:به زمان می دهم تا آرام شوی و مامان در آنجا منتظر توست. در ضمن، به او توضیح دهید که این تنبیه نیست.

اگر کودک نخواست در آن مکان بماند با قدرت اما نه بداخلاقانه او را در مکان موردنظر نگه دارید. دنبال کار خود بروید. اگر جای او امن است به هیچ وجه به او نگاه یا توجه نکنید و بگذارید با خودش کنار بیایدشاید بهانه گیری های روزانه برای کودکان امری طبیعی باشد اما باید مراقب مشکلات احتمالی هم باشید. هر گونه تنش و استرسی که در خانه وجود دارد می تواند

در بیشتر شدن کج خلقی و بهانه گیری های کودک تاثیر بگذارد.اگر کودک به طور مدام بهانه گیر است و به خود یا دیگران آسیب می رساند حتما از یک متخصص کمک بگیرید. پزشک یا مشاور کودک می تواند شما را با هر گونه تغییر رفتاری در کودک آشنا کند و این جلسات به شما یاد می دهند چگونه رفتارهای آینده کودک را پیش بینی و رفتار کنید.